Αντίο Harvey Pekar… R.I.P.

αντιγράφοντας από τα “νέα”: 

 Ο Χάρβεϋ Πίκαρ, πολυµαθής κοµίστας και ιστορικός του πολιτισµού, πέθανε το πρωί της Δευτέρας στο Κλίβελαντ. Ηταν 70 ετών. Η δουλειά του έχει συγκριθεί µε τα έργα του Μαρκ Τουέιν και του Αντον Τσέχοφ.

Ο Πίκαρ ήταν ένας πρωτοπόρος των «αντεργκράουντ» κόµικς. Στα έργα του πρόβαλλε τη φωνή και τη ζωή των καθηµερινών ανθρώπων. Αν και ήταν δύστροπος και ευέξαπτος χαρακτήρας, έγραψε για τα ταξικά ζητήµατα στις ΗΠΑ µε συµπάθεια για τους αποκλεισµένους του «αµερικανικού ονείρου». 

Η δουλειά του έχει επίσης συγκριθεί µε την « Προφορική ιστορία» του εκλιπόντος δηµοσιογράφου Σταντς Τέρκελ. «Αντίθετα από τους υπερήρωες που συνήθως κατοικούν στις σελίδες των κόµικς, ο Πίκαρ δεν µπορούσε να πηδάει πάνω από ψηλά κτίρια ούτε να κινείται ταχύτερα από µία σφαίρα. Οµως τα κόµικς του υποδείκνυαν ένα άλλο είδος ηρωισµού. Τον ηρωισµό που χρειάζεται ο απλός, καθηµερινός άνθρωπος της εργατικής τάξης για να βγάλει την ηµέρα µε άθικτη την ψυχή του – αν όχι την αξιοπρέπειά του», έγραψε η Τζοάνα Κόνορς στην εφηµερίδα Cleveland Ρlain Dealer. 

Παιδί πολωνοεβραίων µεταναστών, ο Πίκαρ είναι περισσότερο γνωστός από το αυτοβιογραφικό κόµικς Αmerican Splendor (Αµερικανικό Μεγαλείο) στο οποίο κατέγραψε µε κοµψότητα τις απροσδόκητες απολαύσεις και απογοητεύσεις της ζωής στο Κλίβελαντ (το άλµπουµ έχει τις ρίζες του στη φιλία του Πίκαρ µε τον Ρόµπερτ Κραµπ, τον σηµαντικότερο ίσως αµερικανό δηµιουργό αντεργκράουντ κόµικς, και γυρίστηκε σε ταινία το 2003). Εργαζόταν ως διοικητικός υπάλληλος σ’ ένα νοσοκοµείο και στις ελεύθερες ώρες του έγραφε επίσης για τζαζ και λογοτεχνία.

Μιλούσε απερίφραστα για πολιτικά ζητήµατα, ιδιαίτερα για την ανάρµοστη επιρροή των µεγάλων εταιρειών. Στα τέλη της δεκαετίας του ‘80, ήταν τακτικός προσκεκληµένος στην εκποµπή του Ντέιβιντ Λέτερµαν – µέχρι που έκανε το περίφηµο µειδίαµα του οικοδεσπότη του να µετατραπεί σε γκριµάτσα όταν τον αποκάλεσε «κράχτη της GΕ». Το ΝΒC ανήκε τότε στην General Εlectric και ο Πίκαρ «κόπηκε» από την εκποµπή… Είχε συνεργαστεί επίσης µε την ακτιβίστρια Χέδερ Ρόµπερσον στη συγγραφή του βιβλίου « Μacedonia», σχετικά µε τις προσπάθειες της χώρας να µην εµπλακεί στα τέλη της δεκαετίας του 1990 στις συγκρούσεις των Βαλκανίων. Εχει επίσης γράψει βιβλία για τη γενιά των Μπίτνικς και για την οργάνωση ακτιβιστών των «σίξτις» Φοιτητές για µια Δηµοκρατική Κοινωνία. 

Για τον ηθοποιό Πωλ Τζιαµάτι, ο οποίος τον υποδύθηκε στην ταινία Αmerican Splendor, «ο Πίκαρ ήταν ένα από τους πιο συµπονετικά και βαθιά ανθρώπινα πλάσµατα που έχω γνωρίσει ποτέ. Είχε έναν τεράστιο εγκέφαλο και ακόµη µεγαλύτερη ψυχή. Και ήταν ξεκαρδιστικός. Ηταν ένας µεγάλος καλλιτέχνης, ένας αληθινός αµερικανός ποιητής και δεν υπάρχει κανείς για να τον αντικαταστήσει».

Και μια νεκρολογία από τον Guardian…

R.I.P.