Επαγγελματικοί Κατάλογοι: Εργαλείο ή κούραση;

Η συμμετοχή σε επαγγελματικούς καταλόγους παρουσίασης και διαφήμισης (Πχ Χρυσός Οδηγός, κλπ) παρουσιάζεται ως αναγκαία για τους επαγγελματίες που επιθυμούν να φαίνεται η δραστηριότητά του. Είναι όμως έτσι; Και είναι ωφέλιμο τελικά; 

Στα 3 χρόνια που λειτουργεί το γραφείο, με έχουν προσεγγίσει (συνήθως επιθετικά, κάνοντας στοχευμένο marketing) πολλοί πωλητές τέτοιων υπηρεσιών για να διαφημίσουν το προϊόν τους, δηλαδή την καταχώρηση σε έναν επαγγελματικό κατάλογο. Μια περίδο ιδίως, λάμβανα ένα τέτοιο τηλέφωνο τη μέρα. Έκαναν προώθηση υπηρεσιών, ζητούσαν επαγγελματική συνάντηση για να μιλήσουμε για τις υπηρεσίες τους και τα οφέλη για μένα, ακόμη και έκαναν κάποια κόλπα για να με χρεώσουν. Αυτή είναι η “επιστήμη του marketing” και δυστυχώς παίρνει ευρήματα και ιδέες και από τη ψυχολογία

Υποψιάζομαι βέβαια, ότι είχε δοθεί τότε μια επιχορήγηση για την ηλεκτρονική επιχειρηματικότητα και όλοι οι κομπιουτεράδες βαυκαλίζοντας ότι θα φτιάξουν τον μεγαλύτερο επαγγελματικό κατάλογο. Οι χρεώσεις για την καταχώρηση δε, ήταν τελείως αυθαίρετες, με ποικίλα πακέτα ανάλογα με την εταιρεία. Μια υπηρεσία μάλιστα, χρέωνε 20 ευρώ για τον κούριερ που θα σου έφερνε ένα χαρτί με τους κωδικούς ώστε να φτιάξεις μόνος σου το λογαριασμό σου. 

Κανένας πελάτης αυτά τα 3 χρόνια δεν απευθύνθηκε σε μένα βρίσκοντας τα στοιχεία μου από τους επαγγελματικούς καταλόγους – περισσότερο από το website με έβρισκαν. Ελάχιστα λινκς επίσης ήρθαν στην ιστοσελίδα μου από κάποιον επαγγελματικό κατάλογο. Κανένα δεν υλοποιήθηκε σε συνεργασία.  

Η καταχώρηση σε έναν επαγγελματικό κατάλογο πιστεύω ότι είναι κατάλοιπο μιας άλλης εποχής, πριν από το world wide web. Τότε που η αγορά υπηρεσιών και προϊόντων ήταν αχανής (ιδίως στην Αθήνα) και χρειαζόσουν κάποιον “οδηγό” για να σου δείξει το δρόμο σε ένα κατάστημα, ή κάποιο έμπιστο άτομο να σου συστήσει έναν επαγγελματία που εμπιστευόταν.

Πλέον, με την αύξηση χρήσης του internet, πρέπει να αναπτυχθούν και συστήματα εμπιστοσύνης & φήμης, για να μπορεί να υπάρχει αναφορά, επιλογή και εμπιστοσύνη σε έναν αχανή όγκο δεδομένων, υπηρεσιών και προϊόντων. Αν και μάλλον, η offline εμπιστοσύνη και οι στόμα-με-στόμα συστάσεις δεν θα σταματήσουν να καθορίζουν τις επιλογές μας.

Ως εκ τούτου, αποφάσισα να σταματήσω τελείως να ασχολούμαι με επαγγελματικούς οδηγούς και καταλόγους. Αν και υποψιάζομαι, βάσει του σταματήματος των προωθητικών τηλεφωνημάτων που παίρνω, ότι αυτή η αγορά πέθανε. Για εκείνους που αποδέχονται ότι υπάρχει ένα “αόρατο χέρι” που ρυθμίζει την αγορά, τις τιμές κλπ, η αγορά υπηρεσιών & η κρίση ξέβρασε, ή κατέστησε παρωχημένους, τους καταλόγους επαγγελματιών.

Αν είσαι πωλητής/πωλήτρια τέτοιων υπηρεσιών και διαβάζεις αυτό το άρθρο, παρακαλώ πολύ να μην με ξαναενοχλήσεις με την προώθηση του προϊόντος σου.  

Για τις υπηρεσίες μου, θεωρώ σημαντικότατη τη συμπερίληψη σε ομο-επαγγελματικούς καταλόγους, όπως το e-psychology.gr, psychologein.sciblogs.com, και στον κατάλογο των ελευθέρων επαγγελματιών του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, που είναι ο επιστημονικός σύλλογος που είμαι γραμμένος.

Προφανώς, η ιστοσελίδα μου επιτρέπει την άμεση παρουσίαση των υπηρεσιών που προσφέρω. Η σχετική σελίδα στο facebook παρουσιάζει όχι μόνο τις πληροφορίες, αλλά επιτρέπει και την άμεση αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους.  

Επίσης, με την έναρξη της συνεργασίας μου με το ΕΤΑΑ, είμαι και στον χάρτη και στον κατάλογο συμβεβλημένων ψυχολόγων Αττικής. 

Πιστεύω δε, ότι οι οικογένειες που αναζητούν ψυχολογική & επαγγελματική βοήθεια, εκεί πρέπει να στρέφονται πρώτα, στους συμβεβλημένους επαγγελματίες – αν υπάρχουν – στα ασφαλιστικά τους ταμεία, και μετά στους Επιστημονικούς Συλλόγους Επαγγελματιών (όπως ο ΣΕΨ ή ο Πανελλήνιος Ψυχολογικός Σύλλογος). 

Επίσης, επειδή είναι μια νέα & σύγχρονη υπηρεσία, αποφάσισα να δοκιμάσω στο δωρεάν διάστημα δοκιμής και το doctoranytime.gr, αλλά αν δω ότι δεν είχα καμία παραπομπή ή συνεδρία από αυτό, θα αποχωρήσω.

Γιατί ένα εργαλείο ούτε πρέπει να μας κουράζει ή να μας αποσπά από τη δουλειά που το θέλουμε να κάνει, ούτε να μας στοιχίζει ο κούκος αηδόνι χωρίς ανταπόδωση.