10 link για την εβδομάδα #3

η πρώτη αργοπορία, καθυστέρησε η δημοσίευσή του μια εβδομάδα, αλλά υπήρχαν πολύ καλοί λόγοι. Εθνοψυχανάλυση, νεοφιλελευθερισμός, τα προνόμιά μας, πένθος, και άλλα πολλά.

1. Διάλεξη του Φώτη Τερζάκη για την Εθνοψυχανάλυση: Από τον πολύ ενδιαφέροντα κύκλο διαλέξεων για την ψυχανάλυση, της Εταιρείας Διαπολιτισμικών Σπουδών.

2. Bulletproof Neoliberalism: του Paul Heideman στο αξιόλογο περιοδικό Jacobin. Γιατί ακόμα έχει πέραση ο νεοφιλελευθερισμός; Ενδεικτικά, ο συγγραφέας ισχυρίζεται: Neoliberalism, by contrast, sees people as little more than variable bundles of human capital, with no permanent interests or even attributes that cannot be remade through the market. For Mirowski, the proliferation of these forms of everyday neoliberalism constitute a “major reason the neoliberals have emerged from the crisis triumphant.”

3. The Origins of Privilege: Άρθρο από τον Joshua Rothman που δημοσιεύτηκε στο New Yorker. Πρόκειται ουσιαστικά για μια συνέντευξη με την Peggy McIntosh, η οποία εισήγαγε την ιδέα των “προνομίων”, ιδιαίτερα δημοφιλή πια θεωρία στις ΗΠΑ στην αντιρατσιστική, κριτική εκπαίδευση και συμβουλευτική. Στην Ελλάδα βέβαια, τα προνόμια που έχουμε ως γηγενείς, τα ξεχνάμε, γιατί πιστεύουμε ότι η δική μας προοπτική είναι παγκόσμια, η σωστότερη, καθολικής αποδοχής. Και έχει ένα ενδιαφέρον αυτό να το βλέπουμε στο χώρο της θεραπείας, ενός επαγγέλματος που φέρει τόσο “αστικές” και καθωσπρέπει παραδοχές!

3. Μία συζήτηση με την Judith Butler για την έννοια του πένθους: H Νέλλη Καμπούρη από το Εργαστήριο Σπουδών Φύλου του Παντείου Πανεπιστημίου, συζητά με τη J. Butler για το πένθος, τη ζωή και την αξία της. Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, ενδεικτική του πως η σημερινή φιλοσοφία μπορεί να πληροφορεί και να εμπλουτίζει την ψυ-γνώση.

4. μια συζήτηση με την China Mills για το newsletter του Κινήματος για την Παγκόσμια Ψυχική Υγεία (Movement for Global Mental Health). H China Mills έκανε διδακτορικό με τον Ian Parker στο MMU, με έρευνα πεδίου για την ψυχιατρική στην Ινδία και πρόσφατα εξέδωσε τη διατριβή της σε βιβλίο με τίτλο “Decolonizing Global Mental Health: The psychiatrization of the majority world”. Είναι πολύ ενδιαφέρουσα η προοπτική της που συνδέει την αποικιοκρατία, την ψυχική δυσφορία και την εξουσία.

5. Έξι θέσεις για το Άγχος και πως εμποδίζει την Αγωνιστική Δράση: ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο από το Institute of Precarious Consciousness, σε μετάφραση της Στέλλας Μαύρη και επιμέλεια του Δικτύου Κριτικής Ψυχολογίας. Μια πολιτική εξήγηση για το άγχος, δηλαδή την αγωνία (anxiety), και τη σχέση της με την πολιτική δράση. Ένα κείμενο που γκρεμίζει όλη την ψυχολογική φλυαρία για το άγχος, έναντι της πολιτικής του σημασίας.

6. Μπαλίτσα χωρίς γκομενάκια γίνεται; προσωπικό, οργισμένο κείμενο της Anasta Kef για τον σεξισμό στο γήπεδο και την αβάσταχτη κοινοτοπία του, στην κατασκευή των κυρίαρχων, πνιγηρών ρόλων και αφηγήσεων του φύλου.

7. Εκπαίδευση ενηλίκων κόντρα στο ρεύμα: Πίσω από αυτό τον πομπώδη τίτλο, κρύβονται οι σκέψεις του Στράτου Παπάνη, εμπνευστή της Ακαδημίας πολιτών. Μπορώ να πω ότι συμφωνώ 80% με αυτά τα συμπεράσματα, μερικά εκ των οποίων έχουν πολλή αλήθεια μέσα τους: πχ. “5. Η γνώση πολλές φορές συγχέεται με αυτοπαρουσίαση, προβολή του εγώ, επίδειξη, επιπολαιότητα, επιδερμική θεώρηση. Οι ημιμαθείς ναρκοθετούν τη διαδικασία, επειδή δεν ενδιαφέρονται για βελτίωση, αλλά για εκτόνωση των συμπλεγμάτων τους και παρασύρουν τους υπόλοιπους σε συγκρουσιακά σκηνικά, μέσα από τα οποία αναδεικνύονται. 6. Η μάθηση δεν είναι αναίμακτη διαδικασία. Οι άνθρωποι καλύπτονται πίσω από τον πνευματικό μεσαίωνα των ερμηνειών τους και δύσκολα δέχονται να πειραματιστούν ή να εφαρμόσουν την καινοτομία. Πολύ ευκολότερα διδάσκεται ο μυστικισμός παρά το πείραμα και η εξαντλητική επιστημονική διαδικασία. 7. Οι μαθητές αξιώνουν να αποκτήσουν τα πάντα με την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια, επειδή αυτή η κουλτούρα καλλιεργήθηκε στο σχολείο και στο οικογενειακό περιβάλλον.”

8. Autism, Sociality and human nature: Ένα πολύ ενδιαφέρον ανθρωπολογικό κείμενο του Gregory Hollin, για τη “Διαταραχή αυτιστικού φάσματος” και την αυξανόμενη πολιτισμική σημασία, ως εμπειρία του ανθρώπου.

9. The cybernetics of Occupy: an anarchist perspective: ένα άρθρο του Thomas Swann, που παρουσιάζει την σύνδεση της θεωρίας της α’ κυβερνητικής και συστημικής με την δράση του κινήματος Occupy, σε απλά ελληνικά, των “Αγανακτισμένων”. Έχει ενδιαφέρον, γιατί παρουσιάζει εν μέρει την ιστορία της κυβερνητικής, αλλά και το πείραμα του Cybersyn από τον Stafford Beer, στην σοσιαλιστική Χιλή του Αλιέντε.

10. Τα ναρκωτικά και το περιθώριο της ζωής: από τον καινούριο πολιτικό ιστότοπο Kommon, ένα κείμενο του Π. Φραντζή για τα ναρκωτικά, την κουλτούρα τους, και την πάλη των ανθρώπων για την απελευθέρωση από κάθε εξάρτηση, όχι, την απελευθέρωση των ουσιών.