2 (+1) κείμενα για τη β’ γενιά

Το διδακτορικό μου, που ολοκληρώθηκε το μακρινό 2014, ξεκίνησε από το κεντρικό ερώτημα: ποιες είναι οι εργασιακές εμπειρίες της β’ γενιάς μεταναστ(ρι)ών στην Ελλάδα, δηλαδή των παιδιών των μεταναστών που μεγάλωσαν στην Ελλάδα. Μέσα στη διαπραγμάτευση της καθολικής επισφάλειας για τους νέους εργαζομένους, αυτό το κομμάτι, η εστίαση στη β’ γενιά, έμεινε λίγο απ’έξω. Φυσικά, οι συνθήκες λίγο έχουν βελτιωθεί, και μάλλον η 10ετής κρίση έφερε μεγάλη κοινωνική και γεωγραφική κινητικότητα. Οι ανθρώπινες επιθυμίες και η προσπάθεια δύσκολα μπορούν να αποτυπωθούν στην ακαδημαϊκή έρευνα, και μάλλον όταν αυτό γίνεται, παρουσιάζονται στατικές, σαν φωτογραφίες, ενώ είναι μάλλον ευέλικτες, πτητικές, νομαδικές. Αυτή είναι και η ανθεκτικότητά τους

Σκέφτηκα λοιπόν, να αναρτήσω εδώ δυο (σχετικά πρόχειρα) κείμενα που είχα γράψει για τα θέματα της β’ γενιάς, μήπως και αποκτήσει περισσότερη ορατότητα πάλι το θέμα. Συν ένα ένα κείμενο, που δημοσιεύτηκε στην Ουτοπία.

Το 1ο κείμενο, πιο πρόσφατο, κάνει μια γενική επισκόπηση για την έρευνα για τη β’ γενιά, και τη συνδέει με τις υπηρεσίες συμβουλευτικής και την πολυπολιτισμική προοπτική:

Το 2ο κείμενο, είναι μια εκτεταμένη και αρκετά πρωτόλεια ανασκόπηση της αγγλόφωνης βιβλιογραφίας (ως το 2012) για τη β’ γενιά. Εδώ.

Και το 3ο κείμενο, είναι ένα άρθρο που έγραψα για το ζήτημα της μετανάστευσης στην Ελλάδα, που δημοσιεύτηκε μόνο έντυπα στο περιοδικό Ουτοπία το 2014.